Selecteer een pagina

Rejoice 1.0

Rejoice 2.0

 

In het nieuws
Hieronder staan berichten uit de media over Rejoice Drunen.
Brabants Dagblad

© Joris Buijs/BeeldWerkt

Rejoice Drunen helpt jongeren op eigen benen te staan

DRUNEN – Een thuis bieden waar jongens van achttien en ouder leren wat het betekent om zelfstandig te gaan wonen. Dat is de doelstelling van Rejoice Drunen van Nicole ‘t Zand.

Jasper Harthoorn 03-02-17

Zelf het huishouden doen, koken en de financiën in de gaten houden. Het zal even wennen worden voor de bewoners van het gloednieuw ingerichte huis aan de Drunense Chrysantenstraat. Buurvrouw Nicole ‘t Zand van Rejoice Drunen verhuurt het huis aan maximaal vier jongvolwassenen die moeten leren op zichzelf te wonen. Twee jongens hebben al een kamer, de andere twee kamers zijn nog vrij. Het wordt een jongenshuis.

Begeleiding
De jongens krijgen veel begeleiding. Nicole is met grote regelmaat in het huis en ook hun deur staat altijd open. Om de opvang mogelijk te maken, heeft ze haar baan in de verslavingszorg opgezegd. Ze ziet zichzelf als vrouw met een missie. Is dit project aangegaan vanuit haar christelijke identiteit. „Juist liefde en genade zijn heel erg belangrijk bij dit werk. De jongens zullen verkeerde keuzes maken. Je moet dan niet afkraken, maar vertrouwen geven. Liefdevol omzien naar elkaar zie ik als een opdracht. Ik probeer een maatje te zijn, een coach, en een vraagbaak.”
Dat wil absoluut niet zeggen dat ze de confrontatie schuwt als ze dat nodig acht. „Ik kan ook een liefdevolle schop onder de kont geven. Van niets doen en zaken op zijn beloop laten word je niet beter.”

Bron: www.bd.nl/heusden/rejoice-drunen-helpt-jongeren-op-eigen-benen-te-staan~aec3d386/

Hallo Heusden

11 februari 
Rejoice Drunen officieel geopend.

Op 8 februari heeft wethouder van zorg Margo Mulder officieel Rejoice Drunen geopend.

Er waren familie, vrienden, en buurtbewoners aanwezig. Verschillende vertegenwoordigers van netwerkorganisaties, gezellig wat jeugd aanwezig en zelfs de wijkagent kwam een cadeautje afgeven voor de nieuwe bewoners. Na het doorknippen van het lint, werd er door verschillende personen nog iets moois verteld over REJOICE , de manier hoe het tot stand is gekomen en er werd een zegen gevraagd voor het werk van REJOICE en voor de jongens die er een plekje mogen vinden. Ontroerend mooi was een pianostuk dat opgevoerd werd door één van de talentvolle bewoners. En vervolgens konden alle aanwezigen een proost uitbrengen op Rejoice.

Rejoice is een plek waar jongens van 18-23 jaar een plekje mogen vinden voor zichzelf als tussenfase naar volledige zelfstandigheid, want dat is het uiteindelijke doel. Het is gevestigd in een mooi pand aan de Chrysantenstraat in Drunen. In nauwe samenwerking met de gemeente Heusden konden Franklin en Nicole ’t Zand dit prachtige project neerzetten. REJOICE mag voorzien in een middenweg tussen zware zorg en helemaal loslaten. Met een ‘thuis’ aan hun eigen huis willen ze deze jongens helpen met het aanleren van allerlei vaardigheden op persoonlijk, sociaal en maatschappelijk niveau om zelfstandig wonen tot een succes te maken. Rejoice heeft ruimte voor 4 jongeren. Ze willen zorg op maat bieden. Er zijn momenteel al twee bewoners en gezien de meerwaarde als project voor deze kwetsbare toch prachtige doelgroep voorzien we dat het huis snel gevuld zal zijn. Bij vragen kunt u contact opnemen met Rejoice Drunen, telefoon nummer: 06-40938524.

  
© tekst en foto’s Rejoice Drunen

Bron: www.facebook.com/www.halloheusden.nl/

Burgemeester op bezoek
De burgemeester kwam taart brengen omdat Dromen Doen Heusden me heeft uitgeroepen tot Doener van van de maand februari 2017. We hebben nog een goed gesprek gehad met elkaar. Hieronder een filmpje en een paar foto’s.

 

 
 

Bron: www.facebook.com/profile.php?id=100014469167812

Rabobank
Rabobank De Langstraat
20 april om 9:30

Rejoice Drunen is onze nieuwe Starter van het Kwartaal!

Dinsdag 18 april was onze eerste Starter van het Kwartaal verkiezing.
De 3 veelbelovende starters van dit kwartaal waren:

– Jaam.nl van Gaby van Mil en Laurens Crielaard
– Rejoice Drunen van Nicole ’t Zand-van de Wiel
– Digital MKB BV van Hugo Leijtens

Na een spannende strijd en 3 fantastische pitches kwam Rejoice Drunen als winnares uit de bus, zij wint hiermee een enorme PR-boost voor haar bedrijf. Binnenkort wordt deze veelbelovende startende onderneemster op diverse plaatsen in het zonnetje gezet!

Bron: www.facebook.com/RaboLangstraat

 
  

Bron: www.facebook.com/profile.php?id=100014469167812

Geloof en een Hoop Liefde

Nicole verricht met wethouder Margot Mulder de openingshandeling.

Nicole zet huis en hart open voor kwetsbare jongeren

Iets betekenen voor kinderen die het minder goed hebben. Sinds haar werk als kinderverpleegkundige ligt dat verlangen al op het hart van Nicole ’t Zand. Als ze hoort dat het huis van de buren vrij komt, waagt ze de stap en volgt haar hart. Met succes: in februari van dit jaar opent jongerenhuis ‘Rejoice’ zijn deuren.

“Heer, ik heb het goed. Ik weet niet hoe en heb het geld niet op de plank liggen. Maar als het naar Uw wil is, wilt u het dan leiden? En als het niet naar uw wil is, wilt u dat dan ook heel duidelijk maken?” Dat is het gebed dat Nicole uitspreekt als ze hoort dat het huis van de buren te huur staat. In haar gezin wil ze dolgraag nóg een pleegkind opnemen, maar daar heeft ze de ruimte niet voor. Met het huren van het huis naast haar, kan ze vier jongens een eigen plek geven én begeleiden.

Pleegzorg

“Het frustreerde mij enorm dat ik geen twee pleegkinderen in mijn huis kon opnemen”, herinnert Nicole zich. Op dat moment bestaat haar gezin uit haar man Franklin, zoons Des en Jay en pleegzoon Mike. “Al sinds mijn werk als kinderverpleegkundige wilde ik iets betekenen voor kinderen die het minder goed hebben dan mijn eigen kinderen. In het ziekenhuis maakte ik ook wel eens mee dat kindjes uit huis werden geplaatst. Dan dacht ik: ‘Die zou ik zo mee willen nemen!’” Ook haar man wil graag zijn liefde doorgeven aan andere kinderen. Dus schrijft het stel zich in voor een cursus pleegzorg. “Daarbij hebben we wel altijd zorgvuldig afgewogen: wat vinden onze eigen kinderen ervan?”


Nicole met haar man Franklin en zoons Des en Jay.

Mike

Al vrij snel komt Mike op hun pad. “Ik raakte via het pastoraat in onze kerk bij hem betrokken”, legt Nicole uit. Mike komt uit Kenia en blijft alleen achter als zijn moeder na de dood van haar man moet vluchten. Na twee jaar lukt het zijn moeder om hem naar Nederland te halen. “Maar toen hij in Nederland kwam, was er al zoveel in zijn leven gebeurd. Het opgroeien in onze Nederlandse cultuur zorgde voor veel botsingen. In de puberteit raakte hij in een depressie. Hij kwam terecht in een woongroep voor autistische jongens met een agressieprobleem, maar dat had hij helemaal niet. Wél had hij een posttraumatische stressstoornis”, vertelt ze. In haar zoektocht naar wat ze hem kan bieden, komt ze bij haar eigen gezin uit. “We hebben hem als pleegkind in huis genomen.”

Niet op straat

Na anderhalf jaar gaat hij terug naar zijn moeder, maar dat gaat niet goed. Daarom kiest zijn moeder ervoor om hem naar een orthopedagogisch centrum in Boxtel te sturen. “Maar hij zat daar niet op zijn plek en deed daardoor ook niet zo zijn best”, weet Nicole. De zorgindicatie stopt, maar waar Mike dan heen moet, weet niemand. “Hij zat in de schulden. Soms had ik hem huilend aan de telefoon. Maar wie kon hem helpen? Uiteindelijk hebben we hem weer in ons huis opgenomen. We wilden niet dat hij op straat terecht kwam”, zegt Nicole.

Jamie

Via hun zoon Des horen Nicole en Franklin ook over het lot van Jamie. “Zijn moeder had psychische problemen. Daarom is hij met zijn halfbroertje uit huis geplaatst. Na verschillende instellingen kwam hij in een pleeggezin terecht, waar hij zes jaar woonde.“ Maar door omstandigheden kan zijn pleeggezin niet meer voor hem zorgen en is hij aangewezen op begeleid zelfstandig wonen. “Dat was in Tilburg, terwijl hij hier in Drunen op school zit. Al zijn vrienden wonen hier.” Als Jamie laat weten dat hij ook graag bij Nicole en Franklin wil wonen, breekt haar hart.

Gebed verhoord

Nicole weet dan al dat het huis naast haar te huur staat. Als ze ‘s nachts wakker wordt en piekert over de situatie, bidt ze tot God in het vertrouwen dat Hij haar laat voelen wat ze moet doen. “Zestien jaar geleden kwam ik door een burn-out tot geloof”, vertelt ze. “In die periode kwam ik een vriendin van vroeger tegen. Ik vertelde haar over mijn burn-out. Ze zei toen: “Ik zeg het nooit tegen iemand, maar als je rust wilt vinden, moet je bij God zijn. Die woorden kwamen écht in mijn hart binnen. Ik had nooit gedacht dat ik zoveel liefde voor Jezus zou hebben en Hij voor mij”, zegt ze enthousiast.

De volgende dag neemt Nicole contact op met de gemeente en legt haar plan voor. “Ik vertelde gelijk dat ik het jongerenhuis vanuit christelijke identiteit wilde opstarten”, lacht Nicole. “Dan was het voor mij tenminste heel duidelijk als ze de deur dicht zouden doen.” Maar dat gebeurt niet, want de gemeente deelt haar enthousiasme. Al snel begint het balletje te rollen: “Met allerlei zorggerelateerde instellingen zijn we om tafel gegaan om een plan van aanpak te maken. Ik heb niet alleen ervaring als kinderverpleegkundige, maar ik heb ook bij GGZ-instelling De Hoop in de kinderpsychiatrie gewerkt. Daardoor weet ik hoe groot de gebrokenheid onder de jeugd is. Waar je wieg staat, bepaalt vaak de kansen die je krijgt in je leven.”

Hartverwarmend

Na maanden van voorbereiding is het 8 februari groot feest: de officiële opening van ‘Rejoice.’ “De opening was super”, glundert Nicole. “Het was hartverwarmend om te zien hoeveel mensen er waren. De wethouder had zelfs gezelschapsspelletjes meegenomen voor de jongens.” Ook de voorganger ontbreekt niet op deze bijzondere dag: “Hij heeft zijn zegen gegeven over het huis, het werk en de jongens. Dat was heel belangrijk voor ons. We willen dat God alle aandacht krijgt, want Hij gaat voorop.” Dat haar gebed is verhoord, vindt Nicole nog steeds wonderlijk: “Soms sta ik in het huis en denk ik: ‘Hoe dan?’ Ik vind het verbazingwekkend dat we binnen een half jaar zover zijn gekomen.”

Op eigen benen staan

Met Rejoice helpt Nicole Jamie en Mike om zichzelf straks zelfstandig te kunnen redden. “De vaardigheden die ik bij De Hoop heb meegenomen, kan ik in dit werk goed gebruiken. Ook heb ik een clubje deskundigen om me heen, met wie ik af en toe kan sparren. Wat ik met de jongens doe? Ik help ze bijvoorbeeld met de administratie of leg uit hoe je een huishouden runt. Maar ik wil ook een luisterend oor zijn. We bespreken bijvoorbeeld hoe het op school gaat, of waar ze tegenaan lopen in sociale contacten. Eigenlijk doe je datgene wat je ook voor je eigen kind doet. Daarom is het ook zo makkelijk dat zij bij ons binnen kunnen lopen en wij bij hen”, vindt Nicole.

Nooit genoeg

Het er écht voor de jongens zijn, dat is waar Nicole blij van wordt. “Ik vind het fijn dat we de jongens een thuis geven. Ook al hadden ze hun thuis heel anders gewild… In deze gebroken wereld voelt het alsof het nooit genoeg is wat je doet, maar dit is wel wat we kúnnen doen.”

“Kijk eens wie je al bent!”

En hoewel ze vanuit haar christelijke identiteit werkt, is ze er niet op uit om ‘zieltjes te winnen’: “Dat is niet aan mij. Uiteindelijk is dat aan God: wij kunnen alleen maar zaaien. Maar het huis heet niet voor niks ‘Rejoice’. Ik merk dat deze kwetsbare jongeren vaak met zo’n last naar hun toekomst kijken: wat moet er van mij terecht komen? Terwijl ik ze graag mee wil geven: ‘Kijk eens wie je al bent en besef je dat je ondanks alles nog steeds overeind staat: hoe krachtig ben je dan?”

Om privacyredenen zijn de namen ‘Mike’ en ‘Jamie’ gefingeerd. 

Bron: http://geloofeneenhoopliefde.eo.nl/artikel/2017/03/nicole-zet-huis-en-hart-open-voor-kwetsbare-jongeren/